‘Nieuwe’ bewoner Wherd uit de luiers

De nieuwe bewoner van de vrij jonge VGST-kast Wherd vvvm is naar eigen zeggen ‘tevreden’ over de eerste 5 maanden van zijn verblijf op de kast met het dakterras. Hoewel het dakterras in de winter vrijwel niet gebruikt wordt, is er nog geen sprake van een devaluering van hét Wherd-product. Bij hoge uitzondering een kort portret van deze jonge, frisse Wherd vvvm’er.

Van onze redactie wij hebben een relaxed dakterras & jij dan?

ENSCHEDE – Een snijdend koude oostenwind waait over het dakkterras niet al te ver van de Duitse grens. De parasol staat er wat troosteloos bij alsof de zomer nog maar net ten einde is. De ‘nieuwe’ bewoner, Robert, om wie het vandaag gaat, staat rustig te kijken naar de zonnepanelen die de lampen in de woonkamer van stroom voorzien. Hij draagt een grijze winterjas en de kou lijkt hem niet te deren. Maar schijn bedriegt, want de winterjas is zwart. Door zijn controversiële overstap van De Krater naar Wherd vvvm is hij onophoudelijk niet in het nieuws geweest. “Je moet het zo zien”, begint Robert, “de eerste week was ‘killing’, je zit in een stroomversnelling en beseft nauwelijks dat je nu in een kast woont met een dakterras.” Robert is deze wintermaanden extra druk met het nadenken over de betekenis van het dakterras die hij zelf hét Wherd-product van het jaar 2007 noemt. “Het is natuurlijk een seizoensgevoelig product, maar de sociale functie ervan is exponentioneel. In de winter wordt het minder vaak gebruikt, maar dat maakt nog niet dat de waarde die eraan gehangen wordt devalueert”. Van devaluatie is inderdaad nog geen sprake, want het terras ligt er nog kwiek en energiek bij. 

   Opzij zetten
Robert analyseert niet alleen de sociale functie van het dakterras, maar ook de economische waarde en de rol die het heeft als samenbindende factor in de Twentse samenleving. Hiervoor moet hij veel opzij zetten, maar dat heeft hij er graag voor over. “Het is soms roeien tegen de stroom in” zegt Robert. “Iedereen uit mijn omgeving heeft wel een mening over ons product, maar vult de waarde ervan anders in. Om weerstand te bieden tegen deze vooroordelen is veel geduld en tijd nodig, maar dat neem ik maar voor lief.” De opmerking van Robert dat het hebben van een dakterras voorwaarde nummer één is voor een actief studentenleven leidde bijna niet tot grote sociale onrust in Twente. Volgens hem ligt dat aan desinteresse. “De jaloezie overheerst, daarnaast is de heersende gedachte dat een dakterras geen invloed heeft op je studententijd. De vraag is echter of bijvoorbeeld een kelder of tuin de behoefte aan onderscheiding kan opvullen.” De jongste bewoner van Wherd vvvm is volgens de Twentse bevolking altijd heel gewoon gebleven, maar schuift zijn mening over het dakterras niet onder stoelen of banken. Eén van de buurtbewoners vertelt: “Hij is altijd heel gewoon gebleven, dat zouden minder mensen moeten doen.” De buurt is dan ook nauwelijks op de hoogte van het dakterras op Wherd vvvm.

   Optimistisch
Het leven op Wherd vvvm met de twee J’s, Menno-Jan & Jan-Roelf, is intensief, legt Robert uit. “Sport staat hier redelijk centraal waardoor je vrijwel direct met beide benen op de grond blijft staan. Je moet wel mee in die maalstroom.” Toch is hij optimistisch over de koers die de kast is ingeslagen. “Kijk”, vertelt Robert, “je moet je hoofd niet gek laten maken door teveel te laten merken dat je bij een prijzenwinnend triathleet en een oud-VGST’er met een cultstatus op één kast woont. Sport is dan een goede afleiding en ook een dakterras is maar rulatief.” Waarom Robert relatief uitspreekt als rulatief, blijft een raadsel, maar één ding is wel duidelijk: de verse bewoner is uit de luiers als het gaat om de bewoning op Wherd vvvm. Uit de vraag hoe hij terugkijkt op de afgelopen vijf maanden blijkt dat hij ‘tevreden’ is . Hij geeft aan: “De afgelopen vijf maanden heb ik behoorlijk moeten pionieren en daarnaast slokte het dakterras mij volledig op. Dat ik daar tevreden op terugkijk klinkt misschien wat zuinig, maar dat zij dan maar zo.” Bij een laatste blik op het dakterras komt de zon door de wolken. De parasol is weer helemaal in zijn nopjes.

Menno jarig! Gefeli!

Wherd vvvm

Wij hebben een relaxed dakterras van vijfentwintig vierkante meter… en een weblog. Het moet niet gekker worden.